Wakacje Picassa w Antibes

Pablo Picasso zaczął spędzać wakacje na Lazurowym Wybrzeżu od 1919 roku, rok później po raz pierwszy przyjechał do Antibes, gdzie obecnie w zamku Grimaldich znajduje się muzeum jego imienia. Powracał w to piękne miejsce jeszcze wiele razy, spędzając wakacje ze swoją rodziną,  kochankami czy sławnymi przyjaciółmi jak Matisse, Cocteau, Chagalle Strawiński, Eluard. Zawsze bardzo cieszył go powrót nad morze Śródziemne, szczególnie do małych nadmorskich miast, które przypominały mu rodzinną Malagę. Oprócz słonecznych i morskich kąpieli, flirtowania z pięknymi, nieznajomymi kobietami poświęcał się też swojej pracy. Zawsze wynajmował domy, w których podczas dwumiesięcznych wakacji  jedno pomieszczenie adaptował na swoje studio, tytan pracy nie mógł wytrzymać nawet jednego dnia bez tworzenia, malował rodzinę, przyjaciół, urlopowiczów na plaży. Przesądny artysta przed każdym wyjazdem z Paryża przysiadał spokojnie w mieszkaniu na kilka minut w milczeniu, aby za chwilę wyruszyć na podbój Lazurowego Wybrzeża.

Muzeum Picassa w Antibes

W 1920 roku Pablo Picasso przyjeżdża na swoje pierwsze wakacje do Antibes wraz ze swoją niedawno poślubioną żoną Olgą Khokhlovą, wynajmują willę Les Sables, niedaleko morza, gdzie artysta ma dużo miejsca do pracy. Tworzy wówczas głównie pejzaże nadmorskie, jednak na jego płótnach najczęściej króluje żona, która wówczas spodziewała się ich pierwszego dziecka.

Jean Cocteau, Pablo Picasso, Igor Strawiński i Olga Picasso

Rodzina wraca do Antibes w 1923 roku, wynajmują wygodną willę na Cap d’Antibes. Pablo Picasso w wieku ponad czterdziestu lat odkrywa czym jest ojcostwo, dużo czasu poświęca na zabawę z synem Paulem, pracuje nad projektem kostiumów teatralnych, tworzy też sławne dzieło „Flute de Pan”. Częściej niż swoją żonę zaczyna portretować syna. Podczas wakacji w Antibes przebywa również matka Pabla Maria Picasso, której nazwiskiem podpisywał się na wszystkich obrazach. Już na początku swojej kariery stwierdził, że nazwisko jego ojca Ruiz jest zbyt banalne.

Olga, Pablo i Paul Picasso

Podczas kolejnych wakacji w 1924 roku rodzina Picassa wybrała willę La Vigie, położoną niedaleko Cap d’Antibes, gdzie rozpościera się piękny widok na Lazurowe Wybrzeże. W garażu willi Picasso, urządził swoje studio malarskie, w przypływie weny malował nie tylko płótna, ale też ściany garażu, za co później musiał zapłacić właścicielowi.

Cap d'Antibes

W 1926 roku Picasso wraz z rodziną ponownie przyjeżdża na Lazurowe Wybrzeże, po kilkudniowym pobycie w Cannes w Hotelu Majestic wynajmuje willę La Haie Blanche przy Bulwarze du Littoral w Juan les Pins, gdzie spędzają dwa miesiące wakacji. Maluje wówczas postacie w teatralnych kostiumach, w tym czasie portretuje syna Paula w ubiorze arlekina.

Paul jako arlekin

W lipcu 1930 roku Pablo Picasso przyjeżdża z Paryża Bleu Train („Niebieski pociąg” kursujący na Lazurowe Wybrzeże) do Antibes, zatrzymuje się apartamencie przy głównej alei Albert I 44 naprzeciwko apartamentu Mana Reya, to w jego studiu malarskim Picasso namaluje swoje znane dzieło „Łowienie ryb w Antibes”. Pod koniec sierpnia tego roku Picasso wraca do Paryża pociągiem, a jego szofer przewozi samochodem, to co najcenniejsze czyli obrazy powstałe podczas wakacji.

Nocne łowienie ryb w Antibes

W 1931 roku Picasso wraz ze swoją żoną Olgą wynajmuje willę Chêne Roc usytuowaną przy drodze na Cap d’Antibes, to jeden z najpiękniejszych widoków na Lazurowym Wybrzeżu. W sierpniu w Antibes Juan les Pins zatrzymuje się także partnerka Picassa Marie-Thérèse Walter, z która od kilku lat ma romans. Następuje całkowity rozpad związku Picassa i Olgi, z którą nigdy nie wziął rozwodu, ze względu skomplikowany podział majątku.

Marie-Therese Walter

W 1936 roku kilka wiosennych tygodni Picasso spędza w Juan les Pins wraz z Marie-Thérèse i ich 6-miesięczną córką Mayą, zatrzymują się w willi Sainte-Genevieve przy ulicy Docteur Hochet. Wiosna spędzona na Riwierze Francuskiej jest ucieczką od coraz większego zainteresowana paryskiej prasy życiem prywatnym malarza. Tej wiosny Picasso maluje głównie portrety swojej ukochanej w stylu kubistycznym inspiruje się także postaciami z mitologii greckiej, w jego dziełach królują minotaury. Zaczyna też poświęcać coraz więcej czasu na tworzenie rzeźb i malowanie ceramiki. 

Minotaur ciągnący wózek, 1936 r.

Latem tego roku Picasso znów powróci na Lazurowe Wybrzeże, aby odwiedzić swojego przyjaciela, cenionego poetę Paula Eluarda. Zatrzyma się w miejscowości Mougins, gdzie za kilkanaście lat kupi dom i zostanie do końca swoich dni. W sierpniu dołącza do niego nowa partnerka Dora Maar (fotografka i  malarka), którą uwiecznił na jednym z najpiękniejszych i najbardziej znanych swoich obrazów, zatytułowany jej imieniem. Odwiedzają w tym czasie kilkakrotnie Antibes i Vallauris, powrócą tu jeszcze razem w 1937 i 1938 roku.

Paul Eluard i Pablo Picasso

Pobyt Picassa w 1939 roku będzie jego ostatnim na Lazurowym Wybrzeżu aż do roku 1946. Kiedy jednak powraca nad morze Śródziemne, Muzeum w Antibes udostępnia tego roku malarzowi okazałą pracownię z pięknym widokiem na wybrzeże. Od połowy września do połowy listopada Picasso pracował tam niemal codziennie. W tym okresie jego partnerką jest Françoise Gilot, również malarka, z którą będzie miał dwoje dzieci Clauda i Palomę. Artyści spędzą razem 10 lat, przeprowadzą się też na stałe na Lazurowe Wybrzeże, do miejscowości Vallauris. Francoise Gilot po ich rozstaniu wyda książkę „Życie z Picassem”, co doprowadzi artystę do furii.

Françoise Gilot i Picasso

W 1946 roku Picasso maluje w Antibes jedno z najbardziej znanych dzieł „Radość życia”, wyjeżdżając przekazuje do muzeum 17 obrazów, 44 rysunki i 78 ozdobionych przez niego ceramik, co dało początek obecnym zbiorom Muzeum Pabla Picassa w Antibes. Już w 1947 roku muzeum utworzyło specjalne sale, w których umieszczono tylko zbiory malarza, natomiast w 1966 roku zamek Grimaldich oficjalnie zmienił nazwę na Muzeum Pabla Picassa w Antibes.

"Dajcie mi muzeum a ja je wypełnię" P. Picasso

Radość życia, 1946 r.

Kolejne losy Picassa na Lazurowym Wybrzeżu opisałam w artyluke Picasso w Vallauris