W Nicei znajduje się oryginalne muzeum
poświęcone tylko jednemu malarzowi, co ciekawe zostało otwarte jeszcze za jego
życia w 1973 roku. Muzeum Marca Chagalla posiada wyjątkową siłę wyrazu, a pełne wyobraźni i kolorów płótna pięknie kontrastują z bielą ścian. Znajdują się tam imponujące obrazy o tematyce
religijnej, nawiązujące głównie do Starego Testamentu. W przypadku Marca
Chagalla trudno mówić o jednym konkretnym stylu malarskim, w jego dziełach
można odnaleźć surrealizm, sztukę naiwną, impresjonizm, ale chyba na większości
odbiorców największe wrażenie robią żywe, wspaniale dobrane kolory. Jaka była droga
czołowego malarza–kolorysty?
 |
| Nicea - muzeum Narodowe (fot. en.musees-nationaux-alpesmaritimes.fr) |
Światowej sławy malarz urodził się w
1887 roku, niedaleko Witebska w Imperium Rosyjskim (obecnie Białoruś). Pochodził
z rodziny żydowskiej, a jego prawdziwe imię i nazwisko brzmiało: Mojsza
Zacharowicz Szagałow, w dzieciństwie był przezywany „Moszka”. Jego korzenie
miały niezmierny wpływ na ukształtowanie drogi twórczej. A początki kariery wcale
nie były takie łatwe, Chagall był najstarszym z dziewięciorga rodzeństwa, jego
matka zajmowała się domem, a ojciec był prostym sprzedawcą (Nie miał tak
łatwego startu, jak na przykład Pablo Picasso, którego ojciec był cenionym rysownikiem,
a on sam wieku 17 lat miał już swoją małą pracownię malarską).
 |
| Marc Chagall, Paryż 1921 r. (domena publiczna) |
W wieku 19 lat wyjechał do
Petersburga, gdzie rozpoczął naukę w Szkole Carskiego Towarzystwa
Upowszechniania Sztuki. Pierwszym sukcesem początkującego artysty było otrzymanie stypendium umożliwiającego wyjazd do Paryża. Tam młody Chagall związał się z modną wówczas grupą artystów
skupionych wokół dzielnicy Montparnasse. Cztery lata później Marc Chagall miał już pierwszą wystawę indywidualną w popularnej wówczas berlińskiej galerii
„Der Sturm”.
 |
| Chagall i Bella na jednym z jego obrazów (domena publiczna) |
Po kilku latach wrócił w rodzinne strony, gdzie został komisarzem sztuk pięknych w
obwodzie witebskim, a nawet założył Akademię Sztuk Pięknych w Witebsku. Poślubił swoją pierwszą żonę - Bellę, również Żydówkę, pochodzącą z jego rodzinnych stron. W późniejszych
latach został zmuszony opuścić Rosję z powodu tematyki jego prac, która kłóciła
się z nową ideologią sowiecką. Następnie wraz z rodziną osiedlił się w Paryżu, jednak pracował w różnych miejscach na terenie Europy i nie tylko. W 1931 roku został zaproszony do Palestyny, gdzie namalował cykl obrazów do Starego Testamentu.
 |
| Wojna w oczach Chagalla (domena publiczna) |
W 1935 roku przyjechał do Polski, gdzie zetknął się z antysemityzmem i wizją przyszłej zagłady przez hitlerowskie Niemcy. Jego obrazy wówczas "posmutniały", nabrały ciemniejszych i ponurych barw. Jego przeczucia się sprawdziły, kiedy Niemcy opanowały również Francję, w 1941 roku musiał uciekać z powodu swego pochodzenia,
choć nie był praktykującym Żydem. Okres wojny był bolesny dla malarza, nie tylko z przymusu ucieczki do USA, ale też z powodu nagłej śmierci swojej żony. Chagall osiedlił się w Nowym Jorku, gdzie
mieszkał do 1948 roku. W tym czasie rozwijał swoje talenty, nie tylko malarskie, tworzył liczne dekoracje i kostiumy do oper i baletów.
 |
| Commedia dell'Arte, 1958 r. (domena publiczna) |
Industrialny krajobraz Nowego Jorku znudził się artyście,
który poszukiwał światła i kolorów, w 1948 roku postanowił wrócić do Francji, najpierw osiedlił się w Paryżu, następnie kupił dom w Vence (na południu Francji, niedaleko Nicei). W 1952 roku wziął ślub ze swoją drugą żoną - Valentiną Brodsky, również Rosjanką i Żydówką. Malarstwo tego okresu jest żywe, nasycone kolorami, radością i
miłością. Chagall zaczyna także pracować na ceramiką, wynajmuje studio w tym samym miejscu co Pablo Picasso.
 |
| Witraż w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku (domena publiczna) |
W okresie spędzonym na Południu Francji powstają niezliczone dzieła, które są tak charakterystyczne dla stylu Marca Chagalla. Artysta pracuje w różnych częściach Francji, ale też świata. Wówczas właśnie powstają słynne witraże w Metz, Reims, a także w Jerozolimie, czy w Nowym Jorku. W Operze Paryskiej tworzy słynne freski, a także w Operze w Nowym Jorku. Po pięknym i owocnym życiu, malarz umiera w wieku 98 lat, został pochowany w Saint-Paul de Vence, miasteczku artystów na Południu Francji.
 |
| Sufit opery w Paryżu (domena publiczna) |
Zapraszam na fanpage bloga na Facebooku, gdzie znajdziecie więcej ciekawostek z Lazurowego Wybrzeża, a także aktualnych wydarzeń kulturalnych
Komentarze
Prześlij komentarz