Posty

Wyświetlanie postów z 2018

Kaplica Matisse'a w Vence

Obraz
Kaplica stworzona przez Matisse'a  znajduje się w mieście Vence, niedaleko Nicei, to wspaniały region, często wybierany przez artystów ze względu na łagodny klimat, piękne usytuowanie, cieple światło. Oprócz Henriego Matisse'a, miasto Vence na swoje miejsce do życia i pracy wybrali również inni znani malarze jak Chagall, Dubuffet, Dufy.  Na swoje miejsce do życia i pracy, Vence"miasteczko położone niegłupio" wybrał również Witold Gombrowicz, osobny artykuł tutaj https://jeszczedalejnizpoludnie.blogspot.com/2018/02/gombrowicz-w-europie-droga-do-vence.html Kaplica Różańcowa (Chapelle du Rosaire) została zaprojektowana dla Sióstr Dominikanek w imię swojej przyjaźni z jedn ą nich o imieniu Jacques Marie, której Matisse chciał podziękować za troskę jaką obdarzyła go wcześniej jako jego pielęgniarka. Zanim jednak kobieta została siostr ą Jacques Marie , jako jeszcze Monique Bourgeois była także modelk ą Matisse'a. Matisse zaprojektował całą kaplic ę w

Grasse – światowa stolica perfumerii

Obraz
Grasse to piękne, malowniczo położone miasto na Południu Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, oddalone 50 km od Nicei i 20 km od Cannes. Od wieków kojarzone z produkcją perfum, naturalnych aromatów, olejków eterycznych i kosmetyków. Nic dziwnego, że rocznie przyciąga tak wielu turystów z całego świata, choć stała liczba mieszkańców to jedynie 50 tyś. Dla odwiedzających Lazurowe Wybrzeże, Grasse jest obowiązkowym miejscem do zobaczenia i poznania. Zacznijmy jednak od początku, jak to się stało, że to akurat Grasse stało się światową stolica perfum i aromatów?  źródło: www.nicematin.com/Xavier Depoilly W XVI wieku w miasteczku znajdowało się wiele garbarni z wyprawami skóry, które wydzielały bardzo nieprzyjemny zapach. I jak to bywa w wielu przypadkach, potrzeba jest matką wynalazku. Mieszkańcy miasta wpadli na pomysł, aby w Grasse posadzić wiele kwitnących roślin, pozostawiających miłą woń. Były to głównie: jaśmin, róża, werbena, mimoza i oczywiście słynna prowa

"Gombrowicz, ja geniusz" Klementyny Suchanow – wywiad

Obraz
Poniżej krótki wywiad z Klementyną Suchanow, autorką pierwszej, pełnej biografii Witolda Gombrowicza. Skąd wzięła się jej fascynacja Gombrowiczem, o odkrywaniu Buenos Aires śladami don Witoldo, pracy szperacza i jak „geniusz” wpłynął na wiele jej wyborów życiowych. „Gombrowicz, ja geniusz” Klementyny Suchanow, książka w tym roku nominowana do Nagrody Nike! Opasłe dwa tomy (prawie 1200 stron) to podróż przez całe życie autora trudnego, prowokatora, filozofa, może...geniusza? Pierwsza cześć zaczyna się jeszcze przed jego narodzinami, aby sięgnąć do historii zacnych rodów Gombrowiczów i Kotkowskich. Następnie szczegółowo opisuje okres dzieciństwa małego Itka, które spędził na wsi, bawiąc się z parobkami w błocie, ale też na pobieraniu starannych lekcji u swoich zagranicznych guwernantek. Następnie niepewne czasy warszawskiej młodości i poszukiwanie drogi życiowej przez młodego Witolda, który stawia swoje pierwsze kroki jako pisarz i uczestniczy w życiu literackim stolicy. Kolej

Festiwal w Cannes dostępny

Obraz
71. festiwal w Cannes potrwa do 19 maja. To jeden z najbardziej prestiżowych i wpływowych międzynarodowych festiwali filmowych, na który czekają aktorzy, reżyserzy, producenci, dystrybutorzy i oczywiście publiczność. Oprócz nagrody głównej dla najlepszego filmu, Złote Palmy zostaną rozdane również w kategoriach dla najlepszego reżysera, za najlepszy scenariusz, nagroda jury, za najlepszą rolę kobiecą i męską, a także za najlepszy film krótkometrażowy. Jury składa się z dziewięciu członków, w tym roku jego przewodniczącą została australijska aktorka Cate Blanchett. Pałac festiwalowy Ostatnie trzy dni spędziłam w Cannes, żeby poczuć atmosferę najsławniejszego festiwalu filmowego w Europie. Z Antibes to jedynie 10 kilometrów, obawiając się kilometrowych korków, pierwszego dnia wybrałam transport pociągiem, który zatrzymuje się w samym centrum miasta. Koleje państwowe we Francji obecnie strajkują, a nawiasem mówiąc, strajkują dosyć często, więc zawsze lepiej sprawdzić tę in

Pablo Picasso w Vallauris

Obraz
Pablo Picasso pierwszy raz odwiedził Vallauris w 1946 roku. Miasteczko pokazał mu jego przyjaciel Michel Sima (wł. Michał Smajewski, polski fotograf, ceramik, artysta) . Urzeczony pięknem miasta, ciepłą atmosferą wśród mieszkańców i artystyczną aurą, postanowił tu zamieszkać. Picasso wraz ze swoją partnerką Françoise Gilot przeprowadzili się do Vallauris w 1948 roku. Miejscowość jest położona między Antibes a Cannes, od lat słynęła z produkcji ceramiki, choć popularność miasta była wówczas nieco przygaszona. Sam malarz również zainteresował się jej tworzeniem ceramiki, przenosząc swój talent i styl malarski z płótna na ceramikę, współpracował ze znanym, miejscowym atelier Madoura, przyczyniając się do rozsławienia miasta. Otrzymał nawet tytuł honorowego mieszkańca Vallauris! Picasso w pracowni ceramiki w Vallauris (https://pleasurephoto.wordpress.com) Miasto dla swojego specjalnego mieszkańca przewidziało pewne przywileje, przydzieliło mu pracownię w starej, opuszczonej kapl

5 zasad etykiety we Francji

Obraz
Poniższy post pochodzi z fanpage`u bloga Sukces z klasą i jest częścią cyklu o zasadach etykiety w różnych krajach świata, które ukazują się tam w każdy czwartek . A z racji, że powstał przy moim skromnym współudziale, a zasady dotyczą Francji (również tej pięknej, południowej części) publikuję go również na blogu. Maria Pierzchała, właścicielka i główny trener w firmie Intermanners , specjalizującej się z szkoleniach z zakresu  etykiety, skutecznej komunikacji w biznesie, wizerunku i protokołu dyplomatycznego. Maria prowadzi również blog Sukces z klasą , z pogranicza biznesu, dyplomacji i rozwoju zawodowego. Połączyłyśm y nasze siły i oto rezultat: 1. Jak wygląda powitanie we Francji? To najczęściej całowanie się w policzek na dzień dobry z kolegami z pracy a nawet z szefem! Tak, tak we Francji to normalne, szczególnie na Południu, kiedy przychodzimy do pracy. Co do zasad całowania się na powitanie, ilość pocałunków zależy od regionu, czasem to jeden raz, czasem

Gombrowicz w Europie: droga do Vence

Obraz
28 lutego 1963 roku Witold Gombrowicz otrzymał telegram z zaproszeniem od  Fundacji Forda  na roczne stypendium w Berlinie jako  autor rezydent . I tak samo jak niemal 24 lata temu przybył do Argentyny na transatlantyku Chrobry , tak teraz na pokładzie transatlantyku  Federico Costa  Gombrowicz opuszczał Buenos Aires . 8 kwietnia 1963 r. wszyscy znajomi żegnają go w porcie w Buenos Aires. Wsiadając na statek pewnie nie wiedział jeszcze, że ostatni raz ogląda argentyńską ziemię, która była dla niego drugą ojczyzną przez te wszystkie lata. Don Witoldo powracał do Europy, po 15 dniach dopływa do portu w Cannes . Odjazd do Europy, port w Buenos Aires, koledzy Gombrowicza i Ada Lubomirska, źródło: wojciechkarpinski.com Najpierw udaje się do Paryża na spotkania ze znajomymi, z którymi do tej pory jedynie korespondował, najważniejsi to Konstanty "Kot" Jeleński , przyjaciel i wytrwały promotor jego talentu i oczywiście Jerzy Giedroyć , redaktor naczelny paryskiej Kul